Interview: Με την Ειρήνη Μακρή-Αδάμου!

1) Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς

Εργάζομαι στο συμβολαιογραφείο του συζύγου μου 11 συναπτά έτη και είμαι μητέρα δυο αγοριών, του Παύλου και του Αλέξανδρου. Αγαπώ πολύ τη μουσική και γι αυτό παίζω κιθάρα. Ένα προτέρημα του χαρακτήρα μου που με έχει βοηθήσει είναι η ενσυναίσθηση. Δηλαδή μπορώ να ταυτίζομαι συναισθηματικά με την ψυχική κατάσταση ενός άλλου ατόμου, και κατανοώ όσο μπορώ βέβαια τη συμπεριφορά και τα κίνητρά του.
Ο George Orwell, δουλεύοντας ως αστυνομικός για πολλά χρόνια, αποφάσισε ότι ήθελε να ανακαλύψει τον τρόπο που ζούσαν όλοι όσοι βρίσκονταν στο κοινωνικό περιθώριο. Ντύθηκε σαν ζητιάνος και έζησε στους δρόμους του Ανατολικού Λονδίνου, αναθεωρώντας τις πεποιθήσεις και τις προτεραιότητες της μέχρι τότε ζωής του. Εκείνο στο οποίο κατέληξε είναι πως η ενσυναίσθηση σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Και ως βασικό ελάττωμά μου είναι ότι εμπιστεύομαι εύκολα και εξιδανικεύω τους γύρω μου, με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να μην ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μου και εγώ να απογοητεύομαι.

2) Πως προέκυψε η έμπνευση για τη συγγραφή του βιβλίου;

Το έναυσμα αυτής της ιστορίας προέκυψε όταν σε κάποια απώλεια συγγενικού μου προσώπου, ήμουν βαθιά θλιμμένη και έκλαιγα πολύ. Επειδή λοιπόν τα παιδιά μου δε με είχαν ξαναδεί σε τόσο έντονη συναισθηματική φόρτιση, δικαίως αναρωτήθηκαν: ¨Μαμά, πώς μπορείς και κλαις τόσο πολύ;¨ Έτσι λοιπόν γεννήθηκε ο Βλάσης, για να μάθει στα παιδιά τα συναισθήματα και τον τρόπο φυσικά να τα διαχειρίζονται!

3) Γιατί ο Βλάσης είναι ένα παιδί χωρίς συναισθήματα; Πιστεύετε πως στις μέρες μας υπάρχουν παιδιά χωρίς συναισθήματα;

Όχι, δεν υφίσταται άνθρωπος χωρίς συναισθήματα και δη παιδί. Ο τίτλος του βιβλίου μου σαφώς και είναι αλληγορικός. Σε αυτό το σημείο ενστερνίζομαι τα λόγια του σπουδαίου Πεσσόα ¨Όσο δυνατή και να είναι η σκέψη, είναι εντελώς ανίσχυρη απέναντι στην επανάσταση του συναισθήματος. Είναι αδύνατον να μην αισθανόμαστε, όπως είναι αδύνατον να μην περπατάμε¨.

4) Αυτή είναι η πρώτη συγγραφή βιβλίου. Έπεται και συνέχεια;

Έχω ξαναπεί ότι αγαπώ πολύ τα παιδιά και γράφοντας γι’ αυτά αυτομάτως γίνομαι και εγώ παιδί. Οι απολαβές μου από τον ¨παιδικό ρόλο¨, αν θέλετε, είναι ποικίλες: εισέρχομαι στην ψυχοσύνθεσή τους, στην αθωότητά τους και στην αστείρευτη χαρά που νιώθουν ακόμα και για το πιο ασήμαντο πράγμα! Καταλαβαίνετε πως μετά από όλα αυτά και βλέποντας ότι ο Βλάσης, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου μου, αγαπήθηκε αμέσως, με μεγάλη χαρά και γνώμονα την ταπεινότητα επιθυμώ να συνεχίσω.

5) Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να περάσετε, μέσα από το βιβλίο σας;

Πρόκειται για ένα παιδαγωγικό βιβλίο που αφορά σε έναν πολύ σημαντικό τομέα της ανάπτυξης των παιδιών, αναφορικά με την κατανόηση, την επεξεργασία και την έκφραση των συναισθημάτων. Αυτό που επιδιώκω να εισπράξουν τα παιδιά είναι να κατανοήσουν, πότε, πόσο και γιατί ¨χρησιμοποιούμε¨ το κάθε συναίσθημα. Επίσης να καταλάβουν την έννοια των συναισθημάτων και πως αν απουσίαζαν αυτά από τη ζωή μας θα ήταν κενή και ανούσια. Τα συναισθήματα είναι πολύ χρήσιμα και σημαντικά για την ανάπτυξή μας αλλά και την ίδια την επιβίωσή μας. Μας δίνουν πληροφορίες για τον κόσμο που μας περιβάλλει, μας καθοδηγούν θυμίζοντάς μας τι αγαπάμε και τι απεχθανόμαστε, μας εξατομικεύουν βοηθώντας μας να αποκτούμε συνείδηση του ίδιου μας του εαυτού. Συμβάλλουν στο να γίνουμε αυτόνομες υπάρξεις, με την προϋπόθεση ότι θα βρούμε τη χρυσή τομή ανάμεσα στην άρνηση και την ανεξέλεγκτη έκφρασή τους.

6) Το όνομα του ήρωά σας το εμπνευστήκατε από κάπου ή είναι τυχαία επιλογή;

Γράφοντας την πλοκή του παραμυθιού εμπνεύστηκα αυτομάτως το όνομα του ήρωά μου χωρίς δεύτερη σκέψη. Ήταν εντελώς τυχαίο.

7) Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Λένε ότι όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο θεός γελάει. Παρ’ όλα αυτά θα σας εκμυστηρευτώ ότι γράφω ένα θεατρικό έργο και υλοποιώ το δεύτερό μου βιβλίο με την ελπίδα ότι θα αγαπηθεί και θα τύχει της ίδιας ανταπόκρισης.

8) Όταν ήσασταν μικρή ποια παραμύθια σας ταξίδευαν και ποια ήταν αυτά που είχατε αγαπήσει;

Από μικρό παιδί είχα δίψα για μάθηση και οι αγαπημένοι μου γονείς το αφουγκράστηκαν αυτό, οπότε μου διάβαζαν ποικίλα παραμύθια και τους ευχαριστώ πολύ για αυτό. Τα παραμύθια είναι ένα πανανθρώπινο φαινόμενο. Κάθε κοινωνία, από την πιο πρωτόγονη έως την πιο ανεπτυγμένη, έχει τις δικές της φανταστικές ιστορίες γεμάτες περιπέτειες, συμβολισμούς και ηθικά διδάγματα. Τα παραμύθια είναι λόγια και ιστορίες πολλών ανθρώπων και γι' αυτό εμπεριέχουν όλη τη γνώση και σοφία του κόσμου. Συγχωρέστε με αλλά δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο, όλα είναι αγαπημένα. Το καθένα ιδιαίτερο και με τα δικά του μηνύματα. Ποιος μπορεί άλλωστε να ξεχωρίσει τη μοναδικότητα και τη μαγεία του κάθε παραμυθιού;

9) Μπορείτε να μας αναφέρετε κάποιες αναμνήσεις από την παιδική σας ηλικία που τις          θυμάστε έντονα;

Προέρχομαι από πολύτεκνη οικογένεια και θυμάμαι έντονα τις αξέχαστες εκδρομές που πηγαίναμε όλοι οικογενειακώς. Τα γέλια, τα τραγούδια μέσα στο αυτοκίνητο και το μοσχοβολιστό φαγητό της μητέρας μου που τρώγαμε με λαχτάρα στην εξοχή.

10) Πόσο χρόνο διήρκεσε η συγγραφή του βιβλίου σας;

Η συγγραφή του βιβλίου μου διήρκεσε περίπου ένα μήνα καθώς μπορεί να είχα γράψει την πλοκή αλλά διαβάζοντάς το όλο και έκανα κάποιες διορθώσεις για την καλυτέρευσή και τελειοποίησή του. 

Να ευχαριστήσω θερμά την Ειρήνη Μακρή-Αδάμου για αυτή την υπέροχη συνέντευξη και το χρόνο που διέθεσε!

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο της συγγραφέως!

Από το λίγο που τη γνώρισα μιλώντας της μέσω μηνυμάτων είναι ένας άνθρωπος ζεστός που σου αποπνέει ηρεμία και σεβασμό!Οφείλω να ομολογήσω πως με κέρδισε αμέσως!

Αναμένουμε τα επόμενα βήματα της!!!

Φιλιά!!!